2005 - Yvonne, prinses van Bourgondië

Sire, Madame, geacht hof,

Kennen jullie de plotselinge overgangen van scherts naar ernst?

(constatering) Nee!

Wel, dit is er zo één...

Staat u mij toe, met uw welnemen, naar jaarlijkse gewoonte het woord tot u te richten.

Toen onlangs een collega, pauselijke kamerheer camerlengo Mgr. Tettamanse, mij tijdens een banket in herinnering bracht hoe mooi hofrituelen wel zijn, hij haalde het voorbeeld aan van het hamergeklop op het hoofd van de pas overleden kerkvorst, dacht ik: waarom zijn aan óns hof die rituelen teloor gegaan? Waarom zijn de subtiele voorschriften van het savoir vivre bij óns niet meer subtiel? Waarom is de functie van 'kamerheer' hier niet langer aantrekkelijk?

(Stilte) Niets??

Dit is een negatief zwijgen.

Toen ik nog kamerheer in wording was waren de grootse rituelen nog volop in zwang. Ik denk bijvoorbeeld aan prinsjesdag met het jaarlijkse pittengooien en de frivole stoelverzettingen, ik denk aan de talrijke galante ingrepen in de wereld der objecten, aan onze kijk van bovenaf die nu, helaas, wordt beschouwd als ondemocratisch. Ik denk niet in het laatst aan de schittering, de chic, de elegantie, de distinctie van onze bijeenkomsten.

En zie nu!

Vroeger konden we nog eens iemand van het hof verwijderen met een simpele baars in roomsaus. Nu worden hinderlijke sujetten gewoon opgeblazen door een ingehuurde terrorist. Elk raffinement is verdwenen, gevoelens worden niet meer gerespecteerd en bovendien heeft de huidige vrijpostigheid in de erotiek ertoe geleid dat elke buiging ongewenste intimiteiten to gevolg kan hebben. Dicht bij een lelijke vrouw komen zonder dat je hoofd op hol wordt gebracht: vergeet het; onzinnige grappen: taboe; schaamteloosheid: alom. De sfeer van ongedwongen hartelijkheid die vroeger alledaags was, is passé simple, voltooid verleden tijd. Ik huiver bij de vaststelling dat kletspraat en roddels het hof steeds meer ondermijnen. Ik ben er niet meer tegen opgewas.

Zo las ik de laatste tijd, tot mijn ontsteltenis, erg negatieve titels in de zondagsbladen die ons hof in diskrediet brengen. Sire, Madame, staat u mij toe met uw welnemen, enkele voorbeelden te citeren.

"Kansarmen zijn geschokt door hertog Duffy Copperfield die als hobby de bedelarij beoefend."

"Twee vrienden van prins Filip zijn lid van de Outlaws."

"Tantes van prinses Yvonne moeten hoon en spot verdragen."

"Barones Brosens-Van Wildert verliest valse tanden tijdens nachtelijke ruzie."

"Markgraaf Innocentius is de enige tweetalige aan het hof", en dan nog.

"Prinses is een stevige snurker" verklaart haar ex-minnaar, ridder Koen Van Leuven exclusief aan ons blad.

"Het kantelpoortenbedrijf van markies Yves Nelen-Vanden Hoek nu al failliet"

Heeft Koningin Margaretha, in haar verlangen naar een golvende strelende buigzaamheid, haar hart geopend voor een lakei? Heeft Valentijn F. haar meest verheven instincten beroerd?

Exclusief in ons blad: prinses Yvonne opgepakt in Brugge wegens naaktloperij.

"Graaf Robin vd Keybus ontdekt in donkere kamer de waarheid omtrent de boezem van barones Oostvogels." Onze correspondent Marc Vergouwen werpt een nieuw licht op de zaak.

"Kroonprins Filip noemt tijdens een speech in het instituut voor hoogeovenbouw onze wetgeving ongelooflijk stompzinnig en belachelijk onrechtvaardig."

Koning Ignatius mogelijk onder curatele gesteld en opgenomen in de instelling "Partibus Infidelium" nadat hij na 2 dagen werd teruggevonden, slapend achter een canapé.

Naaistertje Greetje Nippel gevonden in zij-arm van Kleine Aa. Lijkschouwing wijst op moord. Gerecht zoekt daders in hofkringen.

Markiezin Isabelle loopt marathon in T-shirt met vooraan opschrift "kus me" en achteraan "pak me".

Sire, Madame, staat u mij toe - met uw welnemen -

Het hof kan zich niet langer veroorloven grapjes uit te halen die volstrekt niet op hun plaats zijn. Als men zich dan toch verveelt, zijn er mogelijkheden genoeg die géén aanstoot geven zoals palmbomen maken of poezië schrijven, pikant, briljant, paradoxaal.

Sire, Madame, geacht hof, laat ons schandalen vermijden en in de plaats daarvan de ingeboren adel van ons hart, die ons eeuwenlang heeft onderscheiden van de lagere sociale klassen, opnieuw vooraan plaatsen. Ons aller lot grijpt mij aan, en daarom herinner ik u - met aandrang - aan het eeuwenoud devies van ons koningshuis: "Alleen het hoogste is de moeite waard."

Sire, Madame, geacht hof, staat u mij toe even de kok van vanavond feliciteren, namelijk maître Wouter Van der Steen, de kok die straalt als 3 sterren en die ervoor zorgde dat het ons aan niet ontbrak.

Hij was een beetje bang dat dit hoge gezelschap z'n gerechten niet zou weten te waarderen, maar... hebben we gesmuld of niet?

(Uitbundig instemmend applaus)

Ik heb alleszins gezien dat iedereen heeft genoten van de uitelezen gerechten die qua cholesterlgehalte hun weerga niet vinden.

En zo zie je maar weer: "hoe lelijker de kok, des te prachtigen de schotels die hij voorzet".

Als blijk van waardering nam onze vorst een nobel en wijs besluit en verleent aan dhr. Van der Steen met ingang van 21 mei 2005 de titel van "Maître des Cuisines Royales" en aan z'n gedistingueerde echtgenote Griet de titel van "Maîtresse du Cuisinier Royal".

(Nog meer uitbundig instemmend applaus)