2013 - A Marriage Proposal

Kristin Verbeeck, voorzitter van Pinokkelijn, schreef een verslag over het internationale avontuur:

Hoe het begon: Bart had a dream

Het begon allemaal met een “gek idee” van Bart Van Spaendonk.

Enkele jaren geleden was hij toevallig in Edinburgh tijdens het jaarlijkse Fringe-theaterfestival. Iedereen die iets op een podium wil doen – theater, jeugdtoneel, dans, muziek, cabaret, stand-up comedy - kan daaraan deelnemen, er zijn geen beperkingen en het is ook geen wedstrijd. Dus waarom wij niet?

Om de 40ste verjaardag van zowel EJA als Pinokkelijn te vieren?

EJA was direct enthousiast, en er was niet veel nodig om ook Pinokkelijn over de streep te trekken. EJA zou Robin Hood spelen (hun productie van 2013) en Pinokkelijn zou een of meer stukjes kiezen uit de reeks eenakters van Tsjechov, die we wilden opvoeren in maart. Door de ziekte en het overlijden van Fannie moesten we op zoek naar iets anders, en dat werd dan "A Marriage Proposal" van Tsjechov dat we vroeger al hadden opgevoerd onder de titel "De driftkoppen". Er zijn maar drie rollen in dat stuk, maar er waren ook niet zoveel kandidaten om mee te gaan. Cit zorgde voor de bewerking/vertaling en de regie, en we zouden afwisselend spelen met een dubbele cast: Pol – Lieve – Cit en Pol – Gilberte – Philippe.

Het Fringe-festival

Fringe, ontstaan aan de rand van een officieel festival, is uitgegroeid tot een mega-evenement dat drie weken duurt en heel de stad overspoelt. Er zijn meer dan 200 gelegenheidszaaltjes, elke dag zijn er zo’n 1500 voorstellingen. Er komen groepen uit heel de wereld. Elke groep die zich inschrijft huurt een locatie, krijgt publiciteit op de website en in het officiële programmaboek en moet verder zelf zorgen dat er volk in de zaal zit. Volk trekken kan door de stad in te gaan, op te vallen en flyers uit te delen. De organisatie is heel strak: iedereen krijgt 1 uur om op te bouwen, te spelen en op te ruimen.

Pinokkelijn speelt in een omgebouwde kerk in het stadscentrum. Het ziet er leuk uit: zwarte doeken, en een vlakke vloer met tribunes in een U-vorm. Er zijn 150 zitjes. Verder is het nogal primitief, met een kiekentrapje naar de "technische controlekamer" en een "kleedkamer" zonder tafel, stoelen of water. Buiten is er wel een bar met terras.

We vragen ons af of er veel volk zal zijn: een kaartje kost meer dan 10 pond! Maar we leren al gauw dat de volle prijs zelden betaald wordt.

In Edinburgh

Donderdag 8 augustus arriveren we met de bus in Edinburgh. Bart gaat met Lu van EJA en Kristin naar het kantoor om aan te melden, de anderen gaan de straat al op om te flyeren. Lieve heeft bruidssluiers gemaakt, en een paar borden met onze affiche. We gaan als bruidsstoet door de straten.

's Nachts krijgen we tijd voor een technische repetitie van half 11 tot 4u: licht afstellen, lichtstanden doornemen en opslaan, repeteren. We zitten nog met een probleem: we hebben een tafeltje en een paar stoelen nodig op de set, en dachten dat we dat wel in de zaal zouden vinden. Niet dus! Gelukkig helpt EJA ons uit de nood met een paar kartonnen dozen van hun decor.

En nu spelen!

Vrijdag 9 augustus is het de grote dag van de première. In de voormiddag gaan we naar de vertoning van EJA. Buiten de supporters zijn er nog een tiental andere bezoekers. Alles gaat goed, EJA is heel content.

Onze voorstelling begint om 22.10u. We hebben 60 man in de zaal, de EJA-mensen maar ook heel wat anderen die voor Tsjechov komen.

De opvoering met Pol (Stephan), Philippe (Iwan) en Gilberte (Natalja) is een succes. Het publiek lacht vanaf het begin en is heel enthousiast. Het stuk duurt maar 25 minuten, en daarna bieden we iedereen een glaasje vodka aan. Het wordt een gezellige boel, er zijn Amerikanen en Zwitsers. We krijgen veel felicitaties. Pol kreeg de opmerking dat het leuk was dat er ook eens oudere mensen meedoen! Sommigen kunnen niet geloven dat wij amateurs zijn. Dat gaan we natuurlijk nog vieren in de bar.

Zaterdag 10 augustus vertrekt EJA na hun voorstelling op uitstap naar Loch Ness. Philippe, die al goed met EJA verbroederd is, gaat mee. Vanavond spelen we immers met de bezetting Pol, Cit en Lieve. Er zit toch weer meer dan 30 man in de zaal! De persverantwoordelijke, die er de vorige dag ook was, is er terug en heeft haar vrienden bij.

Alles verloopt weer goed en het publiek amuseert zich, en iedereen blijft napraten met de vodka. Dat was een goed idee: oorspronkelijk wilden we gratis vodka geven om volk te trekken, maar het is vooral een kans om contact te hebben met het publiek. Helaas, om 11 uur moeten we buiten.

De twee voorstellingen zijn heel verschillend hoewel de regie hetzelfde is. De eerste is heel hilarisch: het grote verschil tussen Philippe en Gilberte, zowel qua leeftijd als qua “formaat” werkt erg verrassend. Er zit ook heel veel vaart in.

De tweede voorstelling is klassieker, door de leeftijd en het verschil in temperament: Cit ziet er eerder uit als een aristocratische Tsjechovfiguur, spreekt bedachtzaam, Lieve is minder hard als Natalja. Sommige nuances komen hier beter tot hun recht. We zijn heel tevreden. Alle grapjes hebben gewerkt. Er waren natuurlijk wel wat schoonheidsfouten, maar niemand heeft die opgemerkt!

De andere voorstellingen

Wij hebben allen een "company pass" waarmee we gratis andere voorstellingen kunnen bezoeken, en daar maken we gretig gebruik van. Fringe is een theaterlabo, waar experimenten uitgetest worden. Er zijn heel veel jongeren: van beginnende groepen, middelbare scholen, theateropleidingen, universiteiten.

Klassieke stukken en repertoirestukken zijn er ook, veel Shakespeare natuurlijk, en die worden in een compacte vorm gepresenteerd. Alles mag immers maar een uur duren.

En hier eindigt het Schotse avontuur. Pinokkelijn en EJA hebben bewezen dat ze een onbekend publiek kunnen boeien, zelfs in een vreemde taal. Het was een fantastische belevenis en zoals altijd hadden de afwezigen ongelijk.

Kristin.

Technische informatie van speelplek ('s nachts repeteren!):