1976 - Een vleugje lente
Blijspel in drie bedrijven van Peter Coke in een regie van Paul Ruys.
Lady Béatrice, een adelijke dame verhuurt kamers. De huurders: juffrouw Nanette Parry: de kordate spraaklerares, juffrouw Hatfield, een bizar en zenuwachtig vrouwtje en de gepensioneerde Bertie, treffen elkaar in de huiskamer van Lady Béatrice.
Verder is er ook nog Lady Alice Miller, de boezemvriendin van Béatrice en het dienstmeisje Lily, die na drie jaar gevangenis wegens diefstal, door Lady Béatrice in dienst werd genomen.
Dit stuk "Breath of spring" werd geschreven door de Engelse auteur Peter Coke. Het werd vertaald door Wim Kubbinga onder de titel "Ping zei de klok". Pinokkelijn koos voor een meer letterlijke vertaling van de oorspronkelijke titel, vandaar: "Een vleugje lente".
LADY BéATRICE
LADY ALICE MILLER
BERTIE, de kolonel
NANETTE PARRY
ELISABETH HATFIELD
LILY THOMSON, het dienstmeisje
INSPECTEUR PAPE
AGENT
Regie
Voorzegger
Decor en grafiek
Grime
Auteur
Peter Coke
Vertaling
Wim Kubinga
Voorstellingen
premiere:18 december 1976
3 opvoeringen
2x Gildenhuis Essen 1x Kalmthout
De regisseur over het stuk
Ouder wordende mensen beginnen vaak te piekeren: ze zien het niet meer zitten, ze laten zich uitbollen zonder zich nog druk te maken.
Peter Coke schreef dit stuk over een dame die toont dat het ook anders kan: Lady Béatrice Appleby.
Toen ze jong was heeft zij gevochten voor het vrouwenkiesrecht, zij was vol vitaliteit en engagement.
Nu (kort na W.O.2) is zij oud maar zij heeft nog niets van haar oorspronkelijke vitaliteit verloren.
Zij heeft het dienstmeisje Lily aangenomen en deze hierdoor uit de miserie gehaald. Ze gebruikt nog vrouwelijke charmes als het er op aankomt kolonel Bertie te verleiden, al moet zij hier concurreren met haar boezemvriendin, de meer frivole Lady Alice: zij bezielt nog haar medebewoonsters Hatfield en Nanette als deze zich mee in een voor hen beangstigend avontuur storten en zij is nog vindingrijk genoeg om de jonge onervaren inspecteur Pape te misleiden.
Met één zaak heeft Béatrice wel geluk: toen waren er nog domme inspecteurs.
Paul Ruys
Ook gevonden in het programmaboekje
Paul Ruys Toneelspelen, regisseren en vooral nakaarten ligt hem zeer aan het hart. Hij is zeer toegewijd.
Guy Janssens Zelfs met 20% van zijn degelijkheid reeds een betrouwbaar speler.
Sonja Leenknecht Het temperament van een Russiche moeder en ondanks een Nederlandse vader toch niet zuinig op haar charmes.
Lif Verbeeck Voor haar spreekwoordelijke slordigheid is op het toneel niets meer te zien.
Greet Van Ael Zodra zij het ideale recept voor haar rol ontdekt heeft moet zij hem enkel nog maar met een beetje peper af maken. De regisseur zal er het zout wel opdoen.
Myriam Van Hille T'is jammer dat zij er drie jaar voor heeft moeten zitten eer ze ons stuk kon vervolledigen.
Carla Mennes Zij denkt dat ze voor een volgend stuk geen tijd meer zal kunnen vrij maken. Wij weten wel beter.
Jef Brosens Mag nu eindelijk zijn boekje boven halen. Vijf dames tegelijk, zou dat wel gaan?
Fons Janssens De grote teleurstelling: zegt niets en mag maar vijf minuten op, naar't schijnt...